The Hooters – Johnny B

Γιάννη που ζεις;

Μια άγρυπνη βραδιά, αυτή σε καλεί,στράτα μοναξιάς, το ξέρω την θέλειςξανά και ξανά στ’ όνειρο τραβάς, ναιμα Γιάννη καλέ, δεν είν’ οτι θες

Γιάννη που ζεις; Πόσ’ ακόμα να δειςτα μάτια άνοιξε, θα με θυμηθείςφώτα μπροστά, γυρνάν κόκκιναδεν μπορείς να δεις, ω, Γιάννη που ζεις;

Κι όταν σπίτι την πας, πάνω σου δεν κολάει;Τα πόδια σου κόβει; Έτσι, αυτό επιθυμείτο σκέφτεσαι ξανά, σ’ έχει κυριέψειήσουν πάλι εδώ, γιατί δεν το σκάς;

Γιάννη που ζεις; Πόσ’ ακόμα να δειςτα μάτια άνοιξε, θα με θυμηθείςφώτα μπροστά, γυρνάν κόκκινα

Δεν μπορείς να δεις, ω, Γιάννη που ζεις;

Κι όταν σε φωνάζει, Γιάννη γλυκέ μουοδηγάς όλη νύχτα και ξέρεις προσμένειν’ αγαπήσει ξανά, φιλιά με φαρμάκιμέσα σου για πάντα, όπου κι αν πας

Γιάννη που ζεις; Πόσ’ ακόμα να δειςτα μάτια άνοιξε, θα με θυμηθείςφώτα μπροστά, γυρνάν κόκκιναδεν μπορείς να δεις, ω, Γιάννη που ζεις;

Γιάννη που ζεις; Πόσ’ ακόμα να δειςτα μάτια άνοιξε, θα με θυμηθείςφώτα μπροστά, γυρνάν κόκκιναδεν μπορείς να δεις, ω, Γιάννη που ζεις;

Δεν μπορείς να δείς, ω, Γιάννη που ζεις;Δεν μπορείς να δείς;